Θες η τρέλα για το αυτοκίνητο θες ότι είχα βολευτεί μέχρι τότε με το Renault 5 (3 μοτέρ άλλαξα…) του μπαμπά, αλλά και η υπερηφάνεια να βάλω και δικά μου χρήματα ,πάντα με πήγαινε πίσω. Ο καιρός είχε έρθει και σαν γνήσιος πορωμένος πιτσιρικάς με …..γνώσεις πήρα όλα τα περιοδικά αυτοκινήτου (όσα ήταν τότε.. )Και ξεψάχνισα αλφαβητικά όλες τις επιλογές.
Αφού κατέληξα σε 4 ,5,ξεκίνησα το tour στις αντιπροσωπείες με την συνοδεία του πατέρα για πρακτικούς λόγους. Δεν θα ξεχάσω την ντροπή που ένιωσε πωλητής που προσπάθησε να με πείσει ότι όλα τα 1600cc εκείνης της εποχής βγάζουν 90 άλογα και του απάντησα ότι θα σου πω 10 που έχουν παραπάνω και αλφαβητικά!!(Όπως και του είπα γιατί επέμενε). Η ακόμα και τον πωλητή εταιρείας που βλέποντας τον πατέρα μου απομακρυσμένο.. ήρθε κοντά μου με ύφος Αρτέμη Μάτσα να μου πει ότι αν το πάρω θα μου κάνει δώρο τα πατάκια και το Ραδιόφωνο! Τελικά από τις 4,5 επιλογές έμειναν 2 … η μια της τετράγωνης λογικής και ασφάλειας των Γερμανών… και η δεύτερη των επιδόσεων και της αξιοπιστίας των Ιαπώνων. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πω που έγειρε η πλάστιγγα του τρελαμένου οδηγού και σιδεροφάγου πιτσιρικά . Το καλό ήταν ότι δικαιώθηκα με την επιλογή ενός αυτοκινήτου που με υπηρέτησε χωρίς προβλήματα 21 κακομεταχειρισμένα χρόνια .
Όταν αγοράστηκε στο ποσό των 6.500000 εκατομμυρίων δραχμών τότε, μόνο value for money δεν μπορούσες να το πεις ,βλέπεις ο τίτλος αυτός πήγαινε σε αυτοκίνητα με τα μισά σχεδόν λεφτά. Με το πέρασμα των χρόνων όμως και μην βγάζοντας προβλήματα μηχανικά η ηλεκτρικά αλλά ακόμα και το γεγονός ότι δεν ανέβασε πάνω από 1 λίτρο την κατανάλωση του όλα αυτά τα χρόνια (την στιγμή που αλλά στην 10ετια ανέβαζαν και 2 και 3 ) σε κάνουν να αναρωτιέσαι, τι είναι τελικά το value for money ? Αυτό που αποκτάς μόνο την στιγμή που το αγοράζεις φθηνά και σου δίνει πολλά ή αυτό που το αγοράζεις πιο ακριβά αλλά φροντίζει για την απόσβεση του ποσού? Και φυσικά υπάρχει και το χειρότερο σενάριο να ακριβοπληρώσεις κάτι και να μην σου βγει καλό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την υπερηφάνεια του Έλληνα εκείνης της εποχής, ότι αυτό το αυτοκίνητο που πήρε δεν βγάζει προβλήματα είναι το πιο οικονομικό και το πιο γρήγορο και ακόμα γελάω….τι εποχές…. Πάλι καλά τα ξεπεράσαμε, υπάρχει η ενημέρωση και βλέπουμε τι συμβαίνει με τα αυτοκίνητα…. Υπάρχουν ακόμα αξιόπιστα αυτοκίνητα απλά τα νούμερα έχουν πέσει.
Τα 15 χρόνια και δεν έβγαλε τίποτα έγινε 10 και μετά 7 και τώρα λέμε 4…5 χρονιά να έχουμε το κεφάλι ήσυχο. Αν ρωτάτε εμένα στα 44 μου και με μεγάλη ενασχόληση με το αυτοκίνητο από πιτσιρίκι μέχρι τα τελευταία 15 χρόνια επαγγελματικά … είναι λάθος αυτή η σκέψη. Εγώ είμαι ρομαντικός του αυτοκινήτου όμως και δεν αποτελώ κριτήριο για τις αυτοκινητοβιομηχανίες (ευτυχώς!)κριτήριο αποτελούν οι νέοι αγοραστές και αυτοί θέλουν συνδεσιμότητα, gatzet και νέες τεχνολογίες. Όλα αυτά τα καλούδια επηρεάζουν την αξιοπιστία στα αυτοκίνητα όμως ας δούμε το θετικά και αυτά είναι ότι παίρνουμε πολλά περισσότερα με τα ίδια η και λιγότερα χρήματα από ότι παλιότερα.
Όταν πριν από 24 χρόνια έδωσα 6.500.000 δραχμές είναι σημερινά 19.000 ευρώ που σημαίνει ότι θα είχα πολλές επιλογές σε πολύ καλύτερα αυτοκίνητα. Θα έπαιρνα καταρχάς ασφαλέστερο, γρηγορότερο, καλύτερο στο δρόμο και σίγουρα πιο έξυπνο!! Μήπως τελικά το value for money γίνετε από τις εταιρείες ήδη όλα αυτά τα χρόνια και το μόνο που αλλάζει είναι το σήμα της καθεμιάς? Μήπως όλος αυτός ο ανταγωνισμός για τις πωλήσεις και τις πρωτιές δουλεύει για εμάς τους καταναλωτές? Ένα είναι το σίγουρο ότι πλέον απολαμβάνουμε καλό αυτοκίνητο και το κυριότερο ασφαλές αυτοκίνητο σε όποιο μπάτζετ και αν διαθέτουμε ! Όσο για το value for money ,πάντα θα υπάρχει στον βαθμό βέβαια που το βλέπει ο καθένας!!